De infectieziekte tuberculose (tbc) veroorzaakt ontstekingen en kan zich door het hele lichaam nestelen. Alleen patiënten met longtuberculose kunnen anderen besmetten.

Iemand die 'aangehoest' wordt, heeft 5 procent kans op besmetting.



Tuberculose begint vaak met nachtzweten, vermoeidheid, koorts en gewichtsverlies (gebrek aan eetlust). Mensen met longtuberculose hoesten langdurig en geven soms slijm (en bloed) op.

De ziekte wordt vastgesteld door onderzoek van het longslijm in het laboratorium. Om verspreiding te voorkomen wordt vastgesteld met wie de patiënt in contact is geweest. Zonder behandeling wordt een tbc-patiënt steeds zieker. Hij kan uiteindelijk overlijden. Volgens de WHO zijn nu ongeveer 1200 Nederlanders besmet met 'normale' tbc, zo'n 300 meer dan in de jaren daarvoor.

De afgelopen jaren is de tuberkelbacil steeds resistenter voor antibiotica geworden. In het gunstigste geval is een patiënt geïnfecteerd met de niet-resistente variant.

De longarts zal dan het meest effectieve antibioticumcocktail (vier verschillende antibiotica voor een half jaar) voorschrijven.

Een resistente bacterie is ongevoelig voor één antibioticum. Bij multiresistentie slaan de twee krachtigste antibiotica niet aan. Tegen superresistente tbc werkt vrijwel geen enkel medicijn meer.

Dit is een bijgevoegd plaantje over de bacterie Bioticum oftewel Biotica: